W związku z wczorajszą rocznicą przypomniał mi się fragment wiersza Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego:
"Gdy wieje wiatr historii ludziom jak pięknym ptakom rosną skrzydła, natomiast trzęsą się portki pętakom"
W tych momentach uniesień, których trochę mieliśmy w naszej współczesnej historii, wydają się one prawdziwe, wydają się adekwatne, oddają nastój chwil i uświadamiają uniesienia naszego narodu, ALE, co dzieje się potem?
Potem pętaki zostają ministrami, prezesami i czort wie kim tam jeszcze na szczytach drabiny społecznej, zaś piękne ptaki spadają na ziemię z połamanymi skrzydłami.
Po latach uczestnictwa w różnych forach postanowiłem zostawić trochę inny, bardziej refleksyjny ślad moich przemyśleń, przemyśleń życiowego realisty z dużą dozą krytycyzmu i domieszką melancholii. Chciałbym także zaprezentować trochę różnych pamiątek z minionych lat, głównie związanych z Bydgoszczą, ale nie tylko. Ponadto pragnąłbym w trochę nietypowy sposób prezentować niektóre bieżące i minione wydarzenia oraz zaprezentować różne swoje uwagi i spostrzeżenia. Temu ma służyć ten blog.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jeżeli chcesz wyraź swoją opinię