Kilka refleksji natury ogólnej.

Dzisiaj wieczorem po obejrzeniu amerykańskiego filmu pod tytułem "Władcy umysłów"  nasunęło mi się wiele refleksji i postanowiłem część z nich zapisać na moim blogu.  Film rozpoczyna się od sceny jak kandydat na senatora USA odsłania trochę różnych sztuczek związanych z technicznym prowadzeniem kampanii.  Mówi, iż krawat który nosi dobierało mu pięć osób spośród 67 wzorów, mocno się przy tym sprzeczając i konsultując z jeszcze innymi specjalistami.  Błyszczące buty noszą tylko prawnicy i bankierzy, a ci nie maja ostatnio dobrej pasy dlatego polityk musi nosić buty lekko zniszczone.  Na ekspertyzę stopnia tego zniszczenia wydano 67 tys. dolarów.  O koszuli nawet nie warto wspominać pamiętając naszego byłego prezydenta /tego co "królował" dwie kadencje/, ale nawet ulubiona liczba czy kolor maja duże znaczenie.  Od razu nachodzi oglądającego jedna prosta refleksja - toć to żadna polityka to normalny teatr na styku z cyrkiem.  A potem akcja filmu się wartko rozwija.  Nie będę tutaj go opisywał i psuł przyjemności jego oglądania, ale zacytuje główne przesłanie filmu, które brzmi: - agenci tajnej organizacji kontrolują każde ludzkie życie.  Zdecydowana większość ludzi idzie wyznaczoną - zaplanowaną dla nich, drogą, ale są tacy co się wyłamują i z nimi organizacja ma kłopot, który najczęściej usuwa przez zerowanie umysłu.  Kiedyś ma to się zmienić i ludzie sami mają zacząć planować swoje życie.  Tyle o filmie.

Zaraz po obejrzeniu zacząłem przymierzać to przesłanie do aktualnej sytuacji w Polsce, a szczególnie do pośpiesznej, praktycznie niekonsultowanej i dziwacznej reformy systemu emerytalnego.  Zastanawiam się jak to jest, że problem owych emerytur najlepiej oddaje sposób funkcjonowania naszego państwa.  Przecież od ponad 20 lat, premier i wicepremier zasiadają w sejmie i nagle, miesiąc po wygranych wyborach, okazuje się, że system się wali i wymaga natychmiastowej reformy.  Czy nie przypomina to owego planowania?  Vincent Rostowski bierze kartkę papieru, siada na dwie godziny i nadaje kształt "reformie", którego to kształtu cała partia zaczyna bronić jak niepodległości nie dopuszczając, praktycznie żadnej dyskusji.  Przez 20 lat nikomu nie przeszkadzała demografia, krus, przywileje emerytalne, a nagle ich oświeciło i chcą na gwałt reformować.  Czy ktoś /ów tajemniczy agent lub agenci/ im to nakazali?

Tak samo jest od ponad 20 lat z ordynacją wyborczą.  Dostajemy do głosowania listy, na które nie mamy żadnego wpływu, a jest ona /ta ordynacja/ tak skonstruowana, że głównie promuje tych co są na czołowych miejscach list.  Od ponad 20 lat mamy tych samych polityków, a jak się wymieniają to tylko dlatego, że znika ich partia, albo przechodzą do biznesu.  Dobrzy, solidni kandydaci, zaangażowani w społeczne sprawy, merytoryczni, mądrzy i uczciwi ludzie nie mają praktycznie żadnych szans na wybór ponieważ giną na dalszych miejscach list, nie mają takiego sprytu, siły przebicia, ani możliwości zaistnienia w mediach.  Nie interesują ich przepychanki partyjne do koryt, łaski tego czy innego szefa, podlizywanie się, serwilizm, oportunizm.  Najgorsze jest to, że ci przebiegli, bezwzględni, cwani i pewni siebie wybrańcy narodu, sami potem decydują o swoich zarobkach, ordynacji wyborczej, wynagrodzeniu, dietach, rekompensatach, przywilejach dla siebie i to praktycznie już bez żadnej kontroli, czyli mogą robić co chcą i jeszcze twierdzić, że czynią to dla dobra wyborców.
Czyż nie przypomina to z góry narzuconego scenariusza, owego planowania przez tajemniczych agentów?

/W tym tekście posłużyłem się paroma sformułowaniami z forum Gazety Wyborczej/

Napisano 31.03.2012

Szczęśliwa rezydencja w Osielsku.

Skrzyżowanie głównych ulic dojazdowych do osiedla czyli ulicy Kąty i JPII

Fragment ulicy dojazdowej do osiedla czyli ulicy JPII

Początki budowy

Po lewej osiedle, po prawej fabryka zresztą bardzo nowoczesna i cicha

Jeszcze raz początki budowy

Widok na część okolicy.

Odrobina najnowszej historii Bydgoszczy - 5

Budowa bloku, tak zwanego wieżowca, w pobliżu skrzyżowania ulic Bielickiej i Czackiego.  Na tym zdjęciu widać wielki, socjalistyczny rozmach w budowaniu mieszkań dla obywateli.  Tak powstawały nowe domy na Szwederowie - Południe.  Po prawej widać kawałek ulicy Inowrocławskiej, która za skrzyżowaniem z Bielicka przechodzi w Brzozową.

Zdjęcie wykonano w 1981 roku.

Poprzedni post z tego cyklu.

Chwila wspomnień - Koronowo maj 1989 rok.

Przez wiele dziesiątków lat drogi moje często wiodą nad jeden z najpiękniejszych polskich zbiorników wodnych czyli nad Zalew Koronowski.  Jadąc nad Zalew lubię czasami zatrzymać się w Koronowie, a to zrobić zakupy, a to pochodzić po mieście, a to wstąpić do amfiteatru jeżeli jest akurat jakaś impreza.  W maju 1989 roku również zatrzymałem się na Rynku w Koronowie i zrobiłem kamerą VHS nagranie, które tutaj prezentuję.

Poprzedni post z tego cyklu

Relacja z manify przeciwko metropolii bydgosko-toruńskiej, część - 2

Fakty

Taki tekst dostała pani minister, ale czy przeczyta?

Pan Jasiakiewicz wypowiadał się jednoznacznie.

A pani Bańkowska była za, a nawet przeciw.

Jeszcze raz "żywy napis".

Relacja z manify przeciwko metropolii bydgosko-toruńskiej część 1

Baner na budynku UKW /dawniej Technikum Kolejowe/

Zbiórka i próba koło filharmonii

Przy wejściu do budynku UKW w oczekiwaniu na panią minister

Pobłażliwy uśmiech toruńskiego wicemarszałka

Kolejne konfabulacje toruńskiego marszałka

Odrobina najnowszej historii Bydgoszczy - 4

Moja córeczka na stadionie Polonii Bydgoszcz latem 1982 roku.

Poprzedni post z tego cyklu.

Piękna Bydgoszcz - 2

Ten piękny widok obejrzeć można w granicach administracyjnych Bydgoszczy, w miejscu gdzie kończy się ulica Smukalska i przechodzi w drogę leśną biegnącą do Bożenkowa.

Zdjęcie wykonano w listopadzie 2011 roku.

Poprzedni post z tego cyklu

Znani i nieznani bydgoszczanie - 20

Zbigniew  Wydrzyński

Zdjęcie wykonano w styczniu 2012 roku

Poprzedni post z tego cyklu.

Wiosenne porządki w ogrodzie botanicznym.

Rozumiem, że trzeba po zimie zrobić porządki, a i wywieźć trzeba różnych resztek niemało, ale dlaczego trzeba to wykonywać pojazdami, które niszczą i tak już bardzo zniszczone parkowe ścieżki?   Czy ktoś to organizuje?  Czy ktoś tego pilnuje?  Czy ktoś dba o społeczne mienie?  Kto za to odpowiada?

Zdjęcia wykonano w ogrodzie botanicznym w Myślęcinku w marcu 2012 roku.

Dwie świątynie.

Świątynia tradycyjna, czyli kościół pod wezwaniem św. Wincentego a Paulo oddalony jest od nowoczesnej świątyni czyli galerii handlowej Focus Park, raptem o kilkadziesiąt metrów.  W tej pierwszej zaczyna systematycznie ubywać wiernych, a w tej drugiej ilość "wiernych"  często jest tak duża, że zamknięty jest wjazd na parkingi z powodu braku wolnych miejsc.  Ciekawe kiedy wierni jednej świątyni przejdą w zdecydowanej większości do drugiej?  I ciekawe co zastąpi tą nową świątynię?   Bo, że zastąpi to pewne, ale dzisiaj trudno przewidzieć co to będzie i kiedy, zresztą tak samo, jak jeszcze 20 lat temu nikt o zdrowych zmysłach nie mógł przewidzieć, iż obok największego bydgoskiego kościoła powstanie największe w Bydgoszczy centrum handlowe.  A może historia, tak jak to lubi, zatoczy krąg i wszystko wróci do starego chociaż w innej już formie, szacie i obyczaju. 

Inwazja bobrów nad Zalewem Koronowskim

Te trzy zdjęcia pokazują zniszczenia dokonane przez bobry w ciągu jednego tygodnia czyli od ubiegłej niedzieli do dzisiaj - 18.03.12.   To jest tylko jedno miejsce, a takich miejsc widziałem dzisiaj w czasie marszu nad Zalewem Koronowskim z Samociążka do Koronowa, północna stroną Zalewu, kilkanaście.  Ogrom zniszczeń, mnie osobiście, przeraża.  Powalone setki drzew, które teraz będą gniły w wodach Zalewu.  Już dwa lata temu i także rok temu próbowałem zainteresować tym problemem redaktorów radia PiK, a także leśników z Nadleśnictwa Żołędowo, pisałem o tym na różnych forach, ale nie zauważyłem, żeby podjęto jakieś działania mające na celu ograniczenie populacji bobrów.  Tutaj, na tym blogu tylko relacjonuję to co zauważyłem i pozostawiam ślad po moich obserwacjach.  Może ktoś odpowiedzialny za nasze wspaniałe lasy, kiedyś dojdzie wreszcie do wniosku, że skala zniszczeń jest zbyt wielka i nie można jej dalej tolerować.  Samociążek to wspaniałe miejsce odwiedzane przez tysiące bydgoszczan.  To tylko 20 kilometrów od centrum Bydgoszczy, a widoki jak na Mazurach.  Chciałbym, aby długo jeszcze tak pozostało.  Niestety z roku na rok rośnie liczba bobrów i wielkość szkód przez nich czynionych.  Najwyższa pora coś z tym zrobić.

Piękna Bydgoszcz - 1

Widok z okna

Widok z tarasu.       

Dzisiaj rozpoczynam kolejny cykl pod nazwą  "Piękna Bydgoszcz".   Pragnę w tym cyklu prezentować, moim zdaniem,  ładne i najładniejsze, szeroko rozumiane, bydgoskie widoki.

Na początek dwa zdjęcia z bydgoskiej dzielnicy Smukała.

Zdjęcia wykonano w marcu 2012 roku.

Dzisiaj

Bydgoskie podwórka - odsłona 3

Zdjęcie pierwsze i drugie od góry przedstawiają podwórka przy ulicy Kościuszki, a zdjęcie trzecie jest z ulicy Pomorskiej.  Przedstawiony na tym zdjęciu dom zniknie z chwilą budowy ulicy Nowomazowieckiej.

Cóż tutaj komentować?  Najlepiej widać na zdjęciach, że czas tych budynków, garaży i różnych szopek dawno już minął i dziwić tylko musi, że jeszcze tyle szkaradnych miejsc znajduje się w centrum Bydgoszczy.

Zdjęcia wykonano w styczniu 2012 roku.

Poprzedni post z tego cyklu.

Tak powstawał nowy Fordon - 3

Jak już wykonano główne ciągi kanalizacyjne to po robotach został, tak zwany, księżycowy krajobraz, a jak widać na zdjęciach i jakaś "zagubiona rura" upiększała te "wspaniałe" widoki.  A potem, najpierw nieśmiało, pomalutku, zaczęły powstawać pierwsze bloki.  W oddali za laskami widać montaż pierwszych budynków mieszkalnych w nowym Fordonie.  Dzisiaj miejsca pokazane na tych zdjęciach są gęsto zabudowane blokami i nie sposób nawet rozpoznać, gdzie to dokładnie było.

Zdjęcia wykonano latem 1981 roku.

Poprzedni post z tego cyklu.

Odrobina najnowszej historii Bydgoszczy - 3

Zdjęcia obrazują krótki bydgoski spacer, od Starego Rynku do mostu na ulicy Mostowej.  Zdjęcie pierwsze u góry wykonano na wiosnę 1982 roku, a pozostałe zdjęcia wykonano latem 1985 roku.  Proszę zwrócić uwagę, na bardzo wówczas /początek lat 80-tych/ popularny salon "Mody Polskiej" i okropną "Kaskadę"  /zdjęcie najwyżej/ oraz na "piękną" barierkę mostu, która, ponoć ma wreszcie być zmieniona.

Poprzedni post z tego cyklu. 

Znani i nieznani bydgoszczanie - 19

                                             Andrzej  Swincow


                               Zdjęcie wykonano w lutym 2012 roku.

                                Poprzedni post z tego cyklu

Typowa socjalistyczna budowa.

Budowa bazy, chyba transportowej, przy ulicy Inowrocławskiej w Bydgoszczy, pomiędzy ulicą Bielicką, a pierwszym ogrodnikiem na Inowrocławskiej.  Połowa lat 80-tych ubiegłego wieku.  Popatrzcie na ogólny "porządek", "wspaniałe", a zarazem bardzo typowe zaplecze budowy /te różne budki przy plocie/ i ogólny bardzo "optymistyczny" obraz maleńkiego fragmentu socjalistycznej ojczyzny.  Podstawowa różnica pomiędzy tamtymi czasami /około 30 lat temu/, a obecnymi jest taka, że jednak się budowało i to nie mało.  Kilkaset metrów dalej powstawała, w tym samym czasie, nowa baza komunikacji miejskiej, a dalsze kilkaset metrów nowy stadion Budowlanych Bydgoszcz i to wszystko tylko przy jednej ulicy.  Obecnie także buduje się czasami parę obiektów przy jednej ulicy, niestety są to tylko obiekty handlowe.

Mniej znane oblicze bydgoskiego Myślęcinka.

Te wspaniałe widoki podziwiać można na obszarze pomiędzy polaną ze źródełkiem, a obwodnicą parkową, która biegnie od pętli tramwajowej do stacji PKP Rynkowo.  Pełno tutaj głębokich jarów, wąskich   ścieżek, urokliwych drzew i zwalonych pni.  Krajobraz przypomina dziewiczy las i tylko cyklista na swoim wyczynowym rowerze przypomina, że jesteśmy w parku.   Wspinając się na wzgórze, na zachód od polany ze źródełkiem, mijamy wysoką dostrzegalnię przeciwpożarową i idąc kilkaset metrów dalej dochodzimy do miejsc przedstawionych na tych zdjęciach.  Polecam taki spacer.

Zdjęcia wykonano w marcu 2012 roku.

Odrobina najnowszej historii - 2

Zdjęcie wykonano latem 1986 roku.

Ten swoisty galeriowiec, położony na odnogą Brdy, opływającą Wyspę Młyńską, był przez długie  lata,  głównym elementem, tak zwanej, "Bydgoskiej Wenecji", a zarazem jednym z symboli Bydgoszczy.  Na zdjęciu wyraźnie widać, że w latach 80-tych ubiegłego wieku był już mocno zniszczony i zaniedbany i pewnie jego remont nie byłby opłacalny, ale uważam, że bardzo źle się stało, iż zniknął z pejzażu miasta.  Pewnie można było postawić na jego fundamentach budynek taki sam, ale nowy, a może też istniała szansa uratowania czegoś z tego starego budynku - nie wiem, lecz wybrano rozwiązanie najprostsze, czyli rozbiórkę i w ten sposób jeden z symboli miasta przepadł bezpowrotnie.

Poprzedni post z tego cyklu

Prawdziwa miłość.

                              Dzień szczególny.  Post szczególny.

 Zdjęcie wykonano w marcu 2012 roku w okolicach bydgoskiej Smukały.

Cytaty znane i nieznane - optymizm.

Cytat nr 14

"Świadomość zła jest równie stara jak myślący człowiek, a walka ze złem jest stara jak religia.  Zło jest częścią składową życia, jest także mistrzem świata.  Nie znać zła - znaczy to skakać w głębinę wodną, albo biec w ogień.  Wszystko, co tęsknota mówi o dobru, odpowiada optymistycznemu czyli zakłamanemu usposobieniu jednostki.  Jest to igranie z możliwościami, z tym, co być powinno.  Myślenie o tym, co być powinno, jest ucieczką przed obserwacją, jest wyobraźnią w raju lenistwa."


Słowa te napisał Niccollo Machiavelli pod koniec XV wieku, a cytuję je z książki Valeriu Marcu  "Machiavelli szkoła władzy"  - strona 46 - wydanie - Powszechna Spółka Wydawnicza "Płomień"  Warszawa 1938.


Pozwolę sobie na zdanie komentarza: - otóż coraz częściej spotykam na mojej życiowej drodze ludzi, którzy deklarują się jako optymiści, twierdzą oni przy przy tym, że tak się łatwiej, pogodniej i dłużej żyje, a ostatnio nawet powszechnie dodają, krótkie - damy radę.  Może jednak warto czasami się zastanowić nad słowami jednego z najmądrzejszych ludzi w historii ludzkości.  Tylko po to przytaczam powyższy cytat.


Cytat uzupełniający 

Poprzedni cytat

Znani i nieznani bydgoszczanie - 18

                                                Beata  Jerzy

                                          Poprzedni post z tego cyklu